Άρθρο μου στον ενημερωτικό διαδικτυακό τόπο matrix24 στη στήλη Πολιτική
Το Κείμενο απευθείας από την πηγή www.matrix24.gr
Θα έχουμε την πραγματική αναμέτρηση;
Baby boomers vs Baby losers
9ο Συνέδριο ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο…
Το Κείμενο απευθείας από την πηγή www.matrix24.gr
Ο
ερχομός της πρωτόγνωρης κρίσης σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο
που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια βρήκε στο «τιμόνι» της διακυβέρνησης της χώρας
το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, ως Κυβέρνηση ευθύνης και προκειμένου να αντιμετωπίσει την επιτακτική
ανάγκη για δανεισμό, οδηγήθηκε στην υποχρεωτική υιοθέτηση της συγκεκριμένης
πολιτικής (πολιτική του μνημονίου όπως καθιερώθηκε να ονομάζεται) που
διαμορφώθηκε από τους δανειστές της χώρας και που στον πυρήνα της επιχειρεί να
εξασφαλίσει τους δανειστές και να διασώσει το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό
σύστημα.
Τα
όσα βιώνουμε ως πολίτες τα τελευταία έτη είναι σοκαριστικά και οι επιπτώσεις
της κρίσης είναι πολυεπίπεδες. Επιπτώσεις για ολόκληρη της κοινωνία αλλά
ιδιαίτερα για την νέα γενιά (baby losers). Μια γενιά που καλείται να πληρώσει χωρίς να έχει την
ευθύνη για το πώς οδηγήθηκε εδώ η χώρα. Μια γενιά που δεν βρίσκει δουλειά, που
βλέπει ένα μέλλον γεμάτο αβεβαιότητα, που δεν έχει όραμα και ελπίδα. Μια γενιά
που θα απομακρύνεται αντί να πλησιάζει στο αντίστοιχο επίπεδο των νέων στις
προηγμένες χώρες.
Η
διαχείριση της κρίσης ως γεγονός υπήρξε καταλυτικό για την υπόσταση του ΠΑΣΟΚ. Η
εφαρμογή αυτής της πολιτικής, που με βίαιο τρόπο μείωνε μισθούς και συντάξεις,
αύξανε ραγδαία την ανεργία και περιόριζε το κράτος πρόνοιας, δεν μπορούσε να
γίνει από ένα κόμμα το οποίο εξέφραζε από την ίδρυση του τα χαμηλά και
μικρομεσαία στρώματα της κοινωνίας. Ήταν και είναι μια ξένη πολιτική για τη
μεγάλη δημοκρατική παράταξη, για τις αρχές και τις αξίες της, για τα ίδια τα
στελέχη της.
Η
τελευταία τριετία οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή κρίση ταυτότητας που καλείται
να αντιμετωπίσει όντας αποδιοργανωμένο, αποκεκομμένο από την κοινωνική του
βάση, σοκαρισμένο από την πολιτική που
κλήθηκε να εφαρμόσει. Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ δεν είναι κρίση ηγεσίας ή κρίση αξιοπιστίας
των οργανωτικών όρων διεξαγωγής του συνεδρίου. Είναι κρίση ταυτότητας και
κοινωνικού και πολιτικού προσανατολισμού. Όσο περιορίζουμε την συζήτηση στους
οργανωτικούς όρους διεξαγωγής και στο θέμα της ηγεσίας κρυβόμαστε από το
πραγματικό μας πρόβλημα Με τα όσα βιώνουμε αυτή την περίοδο οφείλουμε όλοι μας
να θυμηθούμε τα λόγια του Ανδρέα: Ο
Ανδρέας έλεγε ‘δεν κληρονομείται’ το
ΠΑΣΟΚ, για να αποκλείσει τη μοναρχία, αλλά συμπλήρωνε ότι ‘ δεν τεμαχίζεται’ σε
βαρονίες και κομητείες. Σε αυτή την
κρίσιμη περίοδο τα στελέχη, μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποτελέσουμε
εγγυητές της ενότητας του κόμματος πρωταγωνιστώντας ώστε το ΠΑΣΟΚ να αναπτύξει
ισχυρές κεντρομόλες δυνάμεις αφήνοντας στο περιθώριο τους «αξιωματούχους» του
κόμματος, εάν δεν θέλουμε να μπει σε μία διαδικασία εκφυλισμού, όπως παλαιότερα
το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Το
ΠΑΣΟΚ σήμερα πρέπει να ανακτήσει την πολιτική και ιδεολογική του ταυτότητα. Να προχωρήσει σε μια μεγάλης κλίμακας
στελεχιακή ανανέωση που θα προέρθει από νομιμοποιημένες διαδικασίες με
πολιτικούς κανόνες και πολιτική αξιοκρατία. Η γενιά που καλείται να
πληρώσει την κρίση έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να την διαχειριστεί
κιόλας. Θα πρέπει να της δοθεί το δικαίωμα να προσπαθήσει να αποτινάξει από τις
πλάτες της το βεβαρημένο παρόν που της κληροδότησε ένα ένοχο παρελθόν. Θα
πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στον επανακαθορισμό του στόχου, της
προοπτικής και της νέας σύγχρονης και συνεπέστερης ιδεολογικής ταυτότητας.
Βασική
προϋπόθεση, αφού ανακτήσουμε την πολιτική και ιδεολογική μας ταυτότητα και αφού ανασυνθέσουμε το στελεχιακό μας
δυναμικό θα πρέπει, ως πολιτικός χώρος, να
είναι η διατύπωση με σαφήνεια μιας
πολιτικής πρότασης προς τον ελληνικό λαό που θα εξηγεί βήμα βήμα πώς θα βγει η
χώρα από την κρίση και πως θα μπει η Ελλάδα σε μια αναπτυξιακή πορεία από την
οποία θα ωφεληθούν οι απλοί πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι. Πρώτιστη αναγκαία συνθήκη για την ανάδειξη της νέας
αφετηρίας μας είναι το νέο ύφος του λόγου μας. Ο λόγος μας οφείλει να είναι λιτός, σαφής, ειλικρινής ως καθαρά
πολιτικός λόγος και να συνοδεύεται από ποιότητα στο περιεχόμενο του.
O νέος λόγος του ΠΑΣΟΚ είναι ανάγκη
να:
- Βρίσκεται στην πρωτοπορία τόσο
της εγχώριας όσο και της ευρωπαϊκής κεντροαριστερής σκέψης χωρίς φοβίες
και ιδεοληψίες του παρελθόντος
- Εκφράζει τα μεσαία και κατώτερα
κοινωνικά στρώματα εξασφαλίζοντας τις συνθήκες ανάπτυξης των περισσότερο
δυναμικών μελών της κοινωνίας με ταυτόχρονη κοινωνική προστασία των πλέον
αδύναμων
- Προτείνει και πείθει για τομές
και ρήξεις με κατεστημένες πρακτικές προς όφελος του κοινωνικού συνόλου
για τη δημιουργία μιας σύγχρονης ανοιχτής πολυπολιτισμικής κοινωνίας με
κράτος σύμμαχο και όχι αντίπαλο του
πολίτη
- Προτείνει άμεσα εφαρμόσιμες
λύσεις για την αναδόμηση των πολιτικών κοινωνικής προστασίας και του
κράτους πρόνοιας
- Προτείνει ολοκληρωμένη
εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ως εθνικής επένδυσης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα
απαλλαγμένης από ιδεολογήματα και αγκυλώσεις του παρελθόντος
- Προτείνει ήπιες μορφές αξιοποίησης
του φυσικού περιβάλλοντος εξασφαλίζοντας τις οικονομίες της περιφέρειας
και την αειφορία της ανάπτυξης
- Αφουγκράζεται τις ανάγκες των
τοπικών κοινωνιών και αναβαθμίζει το ρόλο των φορέων της αυτοδιοίκησης σε
λειτουργικές περιφερειακές μονάδες διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων
- Προτείνει σύγχρονο σύστημα
εκπροσώπησης που αποτρέπει εξαρτήσεις από εξωθεσμικούς παράγοντες και
προωθεί την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με ανθρώπους από την
κοινωνία χωρίς χαρακτηριστικά οικογενειοκρατίας και νεποτισμού
- Υιοθετεί σύγχρονες πρακτικές δημόσιου διαλόγου και εκπρόσωπος όλων των απόψεων και τάσεων στο εσωτερικό του κόμματος
Σε
ότι αφορά στην πολιτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ, πιστεύω ότι η χώρα μας για να
μπορέσει να ξεπεράσει τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας με τρόπο
αποτελεσματικό, διαφανή και κοινωνικά δίκαιο σε ένα εξαιρετικά δυσμενές διεθνές
και εσωτερικό περιβάλλον χρειάζεται ένα νέο
συμβόλαιο με το λαό. Το συμβόλαιο αυτό πρέπει να καλύπτει το σύνολο των
τομέων άσκησης εθνικής πολιτικής (ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, απασχόληση,
έρευνα, φορολογική πολιτική, δημόσια διοίκηση, κοινωνική ασφάλιση, κοινωνική
πρόνοια-υγεία, παιδεία, βιοτικό επίπεδο, ίση μεταχείριση-μεταναστευτική
πολιτική, κλιματική αλλαγή, ενέργεια, φυσικό περιβάλλον, ανάπτυξη της υπαίθρου).
Στο συμβόλαιο αυτό πριν την κατάθεση των προτάσεων πρέπει να υπάρξουν οι
ακόλουθες παραδοχές για την επιτυχία του:
· Το
ζήτημα της κοινωνικής συνοχής και της μείωσης των εισοδηματικών ανισοτήτων, στο
πλαίσιο της οικονομικής κρίσης, θα πρέπει να είναι το επίκεντρο όλων των
μεταρρυθμιστικών πολιτικών.
· Τα
όποια μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής οφείλουν να διασφαλίζουν την
ικανοποιητική χρηματοδότηση των κοινωνικών πολιτικών.
· Το
σταθερό οικονομικό περιβάλλον, από πλευράς θεσμικού πλαισίου και νομοθετικών
ρυθμίσεων, αποτελεί βασική αναπτυξιακή προϋπόθεση.
· Η
ανάπτυξη προϋποθέτει τη στήριξη καινοτόμων παραγωγικών επενδύσεων και νέων
δραστηριοτήτων που βρίσκονται στην αιχμή των τεχνολογικών εξελίξεων
· Ο
εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης αποτελεί βασικό συντελεστή
ανταγωνιστικότητας και οικονομικής ανάπτυξης.
·
Τα
προβλήματα στην αγορά εργασίας πρέπει να αντιμετωπισθούν με αύξηση της
χρηματοδότησης των ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση, καθώς και των
πολιτικών στήριξης των ανέργων και των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
· Επίσης
βασική προτεραιότητα των πολιτικών απασχόλησης θα πρέπει να αποτελέσει και η
καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
· Τα
μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα που θα ληφθούν σχετικά με το σύστημα
κοινωνικής ασφάλισης και το σύστημα υγείας οφείλουν να διασφαλίζουν ταυτόχρονα
με τη βιωσιμότητα και την κοινωνική αποτελεσματικότητα.
Οφείλουμε,
μέσα από μια νέα διαλεκτική σχέση με την κοινωνία, να σπάσουμε τις κατεστημένες
λογικές που θέλουν την αντίληψη περί της άσκησης πολιτικής εγκλωβισμένη σε
πελατειακές και ψηφοθηρικές λογικές, όπως επίσης και σε λογικές εξυπηρέτησης
προσωπικών ή και ολιγοπωλιακών συμφερόντων. Το σκληρό μάθημα που όλοι πήραμε,
ότι αυτό το είδος άσκησης πολιτικής δεν θριαμβεύει ούτε για το κοινωνικό
όφελος, αλλά τελικά ούτε και για το μικροπολιτικό συμφέρον, αποδεικνύει ότι
έχουν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για να αποκτήσουμε μια νέα πολιτική αντίληψη,
στο επίκεντρο της οποίας θα είναι ο πολίτης και το κοινωνικό όφελος.
Τέλος,
είναι καιρός και ώρα να ανοίξει ο δρόμος σε νέες φωνές, σε νέες ματιές, που δεν
έχουν αλλοιωθεί από τη νομή της εξουσίας, που δεν έχουν εγκλωβιστεί σε
παρελθοντικές πολιτικές, που δεν έχουν χαρακτηριστεί από την αποτυχία του
πολιτικού λόγου να εκφράσει την κοινωνική συνείδηση. Νέες φωνές που
νομιμοποιούνται να μιλήσουν για θυσίες γιατί δεν υπήρξαν μέρος του κέντρου
λήψεως αποφάσεων που μας οδήγησε μέχρι το επώδυνο σήμερα και εξακολουθεί να
προσπαθεί να μας σύρει σε ένα αβέβαιο αύριο. Νέες ματιές που μπορούν να δουν
πέρα από μικροκομματικά συμφέροντα και λαϊκίστικες αντιλήψεις που συντηρούν μια
πολιτική κακοδαιμονία, αποκλείοντας οτιδήποτε γνήσιο και αυθεντικό προς όφελος
συστημικών συντεχνιών, προσώπων και αντιλήψεων.