Συνέντευξη μου στην εφημερίδα Realnews στο ένθετο Real Money
- Ποια
είναι η πρόβλεψη σας για το μέλλον των μισθών; Ποιο θα είναι το ύψος των
μειώσεων έως το Σεπτέμβριο σύμφωνα με τα στοιχεία που έχετε στη διάθεση σας;
Λαμβάνοντας
υπόψη τον αυξανόμενο ρυθμό καταγγελιών των συλλογικών συμβάσεων από την πλευρά
των εργοδοτικών οργανώσεων που επιδιώκουν να προσαρμοστούν στο νέο υφεσιακό
περιβάλλον, την πάγια άπρακτη εκπνοή της τρίμηνης προθεσμίας μετά την κάθε
καταγγελία και τη μη υπογραφή νέων συλλογικών συμβάσεων από τα
συνδικάτα εκτιμώ ότι σχεδόν το 80% των μισθωτών έως το τέλος του 2012
θα απασχολείται με ατομικές συμβάσεις εργασίας και χαμηλότερες κατά 20% έως 40%
αποδοχές, κυρίως λόγω περικοπής επιδομάτων, αναλόγως του κλάδου και της
ειδικότητας.
- Θεωρείτε
ότι πρέπει να τροποποιηθεί ο νέος νόμος για τα εργασιακά; Αν ναι πως θα
μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;
Απερίφραστα,
ναι! Θα πρέπει να υπάρξει σεβασμός στη δομή της ελληνικής οικονομίας (όπου η
μικρή και μεσαία επιχείρηση κυριαρχεί) και στη βασική φιλοσοφία "ίσων όρων
ανταγωνισμού" ως προς το κόστος εργασίας. Θα πρέπει να επανεξεταστεί
η συλλογική αυτονομία βάζοντας ξανά στο κάδρο της συζήτησης τη ρύθμιση του
κατώτατου μισθού που προβλέπεται στην Εθνική Γενική ΣΣΕ και τη γενικότερη
φιλοσοφία της ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Οι τρεις
πολιτικοί αρχηγοί καθόρισαν εν συντομία τον πρώτο στόχο, που είναι
η επαναφορά της ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο επίπεδο που
προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Εκτιμώ
ότι οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και μπορούμε πια, πάντα με δουλειά, να
τεκμηριώσουμε στους ευρωπαίους εταίρους μας και στη διεθνή κοινότητα, ότι η
συνταγή που μας υπέδειξαν και που με θυσίες αποδεχθήκαμε, χρειάζεται
επανεξέταση, ώστε και να συμβαδίσει με την ελληνική και ευρωπαϊκή μας κουλτούρα
και να λειτουργήσει πραγματικά θεραπευτικά σε βάθος χρόνου.
Προσωπικά,
έχω δηλώσει επανειλημμένως, ότι ο κατώτατος μισθός στον ιδιωτικό τομέα στη χώρα
μας πρέπει να συνδεθεί με τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωζώνης και ότι η
μείωση του μισθολογικού κόστους είναι το έλασσον μπροστά στην πάταξη της
γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της εισφοροδιαφυγής, της αδήλωτης εργασίας και
όλων εκείνων των κακοδαιμονιών που πραγματικά ταλανίζουν το επιχειρηματικό
περιβάλλον
- Τα
αποτελέσματα των ελέγχων του ΣΕΠΕ αποτυπώνουν τη βαθειά ύφεση της ελληνικής
οικονομίας. Μείωση μισθών , μαύρη εργασία, καθυστέρηση πληρωμών ,απολύσεις,
ευέλικτες μορφές απασχόλησης .. Κατά τη γνώμη σας ποιο είναι η σημαντικότερη «πληγή»
της αγοράς εργασίας σήμερα λόγω της ύφεσης;
Η
σημαντικότερη «πληγή» της αγοράς εργασίας είναι η διαμόρφωση, από μια μερίδα
εργοδοτών, μιας κουλτούρας εκμετάλλευσης και ευκαιριακής δυνατότητας αύξησης
του κέρδους. Σίγουρα κανείς δεν μπορεί να μη σεβαστεί την αδυναμία ορισμένων
επιχειρήσεων να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές υποχρεώσεις τους, αλλά έχω την
εντύπωση ότι εκεί που υπάρχει πραγματικό πρόβλημα υπάρχει και μεγαλύτερη
προσπάθεια συνέπειας. Αντίθετα, κάποιοι εργοδότες φαίνεται να επιχειρούν να
χρησιμοποιήσουν την όλη κατάσταση προς όφελός τους, εκμεταλλευόμενοι την
ανασφάλεια και την αδυναμία του εργατικού δυναμικού, το οποίο, μπροστά στο
«θεριό» της ανεργίας σκύβει υπομονετικά το κεφάλι, καθώς, όπως αντιλαμβανόμαστε
όλοι, ανεργία και αγορά εργασίας είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
- Ποια
εργαλεία χρησιμοποιούν συχνότερα οι εργοδότες για να μειώσουν
μισθούς και δικαιώματα;
Οι
εργοδότες που θέλουν να προβούν σε τέτοιες μειώσεις χρησιμοποιούν κάθε
δυνατότητα που τους παρέχεται, αναλόγως με το είδος της επιχείρησης και πόσο
τους εξυπηρετεί στη δεδομένη χρονική στιγμή. Σίγουρα οι ατομικές συμβάσεις
εργασίας, απεκδυόμενες τη δυναμική της συλλογικής διαπραγμάτευσης, αφήνουν
πολλά περισσότερα περιθώρια στον εργοδότη να «παίξει μπάλα». Αλλά και οι
ευέλικτες μορφές εργασίας, οι οποίες από χρηστικό εργαλείο, όπως τουλάχιστον θα
έπρεπε να είναι, έχουν γίνει σε πολλές περιπτώσεις ο «δούρειος ίππος» της
ανασφάλιστης εργασίας, είναι μια προσφιλής μέθοδο όσων επιχειρούν να
καταπατήσουν δικαιώματα και να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις.
- Από
τις 151 κλαδικές συμβάσεις , περίπου οι 70 έχουν λήξει ή έχουν καταγγελθεί.
Πιστεύετε ακόμα ότι υπάρχει ελπίδα να υπογραφούν νέες ;
Πιστεύω
στην υγιή επιχειρηματικότητα. Πιστεύω ότι η πλειοψηφία των επιχειρηματιών μας,
ξεπερνώντας το πρώτο στάδιο της …αμηχανίας θα έλεγα, θα δείξει και έμπρακτα τα
αντισώματα του επιχειρηματικού κόσμου και θα παλέψει και η ίδια να αποτρέψει το
σκηνικό της ρευστότητας, που μοιραία θα οδηγούσε σε μια κατάρρευση που θα
συμπαρέσυρε μαζί της δίκαιους και αδίκους.
- Τι
συμπέρασμα εξάγετε από τα στοιχεία που συγκεντρώνετε στο ΣΕΠΕ. Το μεγαλύτερο
ποσοστό των επιχειρήσεων που μειώνουν τους μισθούς βρίσκονται πραγματικά κοντά
στο λουκέτο ή βρίσκουν την ευκαιρία να αυξήσουν τα κέρδη τους;
Δεν
χρειάζεται να έχει κάποιος τα στοιχεία του ΣΕΠΕ για να καταλάβει ότι υπάρχουν
και οι δύο κατηγορίες. Υπάρχουν οι επιχειρήσεις που στενάζουν και προσπαθούν με
νύχια και με δόντια να κρατηθούν στη ζωή και υπάρχουν και οι ομοιάζοντες με
κοράκια που θέλουν να απομυζήσουν ζωή. Η διαφορά είναι στον τρόπο και στην
άνεση που το κάνουν. Οι επιχειρηματίες που αντιμετωπίζουν ουσιαστικά
προβλήματα, προχωράνε σε μειώσεις με μεγαλύτερη δυσκολία, με περισσότερη φειδώ,
καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια να περισώσουν οτιδήποτε. Ας μη ξεχνάμε ότι οι
περισσότερες επιχειρήσεις στη χώρα μας είναι μικρομεσαίες, με έντονα
αναπτυγμένο το διαπροσωπικό στοιχείο ανάμεσα σε εργοδότη και εργαζόμενο.
- Τι θα
συμβουλεύατε ένα νέο άνθρωπο που ξεκινάει τώρα τις σπουδές του; Τι κατεύθυνση
να πάρει , να μείνει στην εκπαίδευση , να φύγει στο εξωτερικό , να κάνει
υπομονή , επιμένοντας ελληνικά;
Να μην
αφήσει να του κλέψουν τα όνειρα. Να παλέψει, να κερδίσει την αυτοεκτίμησή του,
να καταρτιστεί, να αισθανθεί ότι είναι χρήσιμος και ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Να επενδύσει με προσεκτικές επιλογές στη γνώση και στην κατάρτιση και να
επιδιώξει να αποκτήσει προϋπηρεσία, εντός ή εκτός των συνόρων. Να μην
απογοητεύεται και να μη το βάζει κάτω. Η κρίση θα περάσει.
