Η κατάθεση των απόψεων μου στο δημόσιο διάλογο για την πολιτική συγκυρία
H Κυριακάτικη
αποτυχία της ΝΔ να συντονίσει και να πραγματοποιήσει εσωκομματικές διεργασίες
για την ανάδειξη του Προέδρου του κόμματος που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη
σημαντικότατη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι, παρότι φαντάζει
υπερβολικό, μέρα ορόσημο για την αλλαγή του πολιτικού περιβάλλοντος της χώρας.
Ο πολιτικός χάρτης της Ελλάδας είναι διαφορετικός από την Κυριακή το πρωί. Η
συγκεκριμένη εξέλιξη έχει ευρύτερες πολιτικές επιπτώσεις, καθώς αναδεικνύει με εμφατικό τρόπο την ανικανότητα των ηγετικών στελεχών μιας
ιστορικής παράταξης και τον υποβιβασμό της σε παίκτη κατηγορίας "Β
εθνικής". Προκύπτει αβίαστα το ερώτημα από τους πολίτες, πώς αυτοί θα οργανώσουν την χώρα σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους;
Στον αντίποδα η μονοκρατορία, σε ένα πρωτάθλημα που
αρχίζει να φαίνεται στημένο, ενός κόμματος που συνεχώς φάσκει και αντιφάσκει
καθιστά επιτακτική την ανάγκη αναδείξεως νέων δυνάμεων. Η ενίσχυση που γαλαντόμως χάρισε η Νέα
Δημοκρατία στον διακρινόμενο για την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων του κ.
Τσίπρα δεν αφήνει άλλα περιθώρια στις υγιείς δυνάμεις για αναστοχασμό και
αναμονή. Είναι η ώρα της δράσης.
Η χώρα δεν
μπορεί να αφήνεται στα χέρια δύο πόλων που όχι μόνο έχουν συνηθίσει να
βρίσκονται στους ακριβώς αντίθετους ρόλους από αυτούς που έχουν αυτή τη στιγμή,
αλλά και που δεν δείχνουν να προτίθενται να ασχοληθούν με τους νέους τους
ρόλους. Η υπόθεση της δημιουργίας της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης όπου σε αυτή θα συσπειρωθούν όλες οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας και του φιλελεύθερου κέντρου αποτελεί πλέον μονόδρομο για τη χώρα μας και οφείλουμε όλοι να γίνουμε καταλύτες ώστε να επιταχυνθεί η εξέλιξη αυτή. Ουδείς πλέον δεν έχει την πολυτέλεια ανάδειξης προσωπικών στρατηγικών και κομματικού πατριωτισμού. Ο χώρος που ανέλαβε μόνος του το 2009 την ευθύνη να σώσει τη χώρα οφείλει και τώρα να αγωνιστεί για να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Το φορτίο και οι ευθύνες που αναλαμβάνει πλέον η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι μεγάλο διότι οφείλει να αποτελέσει τον κύριο πυλώνα της δομικής αντιπολίτευσης και να
αναπληρώσει αυτά που στερούνται κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση δηλαδή
την παραγωγή πολιτικής μέσα στο υπαρκτό περιβάλλον με τις δυσκολίες που
επιβάλλουν περισσότερη δουλειά, περισσότερη συλλογικότητα, περισσότερη
αξιοσύνη. Το κυνήγι των θέσεων εξουθένωσε τον ελληνικό λαό και η αναξιοπρέπεια
κομμάτων που θέλουν να ηγούνται ενώ δεν μπορούν καν να αυτοσυντονιστούν δεν
αποτελεί πηγή έμπνευσης των πολιτών. Όσοι, λοιπόν, πιστεύουμε στην ύπαρξη ενός
κενού που πρέπει να συμπληρωθεί σε υγιείς βάσεις ανάδειξης ενός νέου πολιτικού
λόγου, με ένα πολιτικό προσωπικό απαλλαγμένο από προσωπικές στοχεύσεις και
οραματιζόμενο να ξαναγεννήσει την ελπίδα και να ξανακτίσει το μέλλον οφείλουμε
να παλέψουμε με τον χρόνο, να τον εκμηδενίσουμε και να ενωθούμε σε μία δύναμη
ΤΩΡΑ!
Προτείνω στην Δημοκρατική Συμπαράταξη -και όχι μόνο- τη
σύγκληση μιας πολιτικής συνδιάσκεψης στον πυρήνα της οποίας θα είναι η
Δημοκρατία και οι θεσμοί της. Προτείνω ένα ευρύ κάλεσμα στα "ανήσυχα"
πνεύματα του προοδευτικού χώρου για γέννηση πολιτικής, προκειμένου να
ξεδιαλύνουμε τον μίτο και να βγάλουμε τη Δημοκρατία μας από τον λαβύρινθο που
την έχουν κλείσει "τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα".
